Güneş Ülkesi'nden Mahru'nun, ışığını kaybeden Ay Prensi Felix'e yardım etmek için çıktığı büyülü yolculuğu keşfedin! Bu yürek ısıtan hikaye, cesaretin kalpten geldiğini ve gerçek ışığın karanlığı nasıl aydınlattığını anlatıyor. Çocuklar için dostluk, umut ve sevgi dolu unutulmaz bir macera!
“Ay Çocuğu ile Güneşin Kızı” Bir zamanlar gökyüzünün çok yukarısında üç ülke varmış: Güneş Ülkesi, Ay Ülkesi ve Gece Ormanı. Güneş Ülkesi hep aydınlıkmış. Her sabah kuşlar neşeyle şarkı söyler, çocuklar sarı çiçeklerin arasında oyunlar oynarmış. Ay Ülkesi’nde ise geceler hiç korkunç olmazmış; ay ışığı gümüş gibi parladığı için herkes huzurla uyurmuş. Bir gün, Ay Ülkesi’nin küçük prensi Felix, ışığını kaybetmiş. Ay solmuş, gökyüzü kararmaya başlamış. Ay Kraliçesi Kaguya, çok üzülmüş: > “Eğer ışığımız sönerse, dünya karanlığa gömülür,” demiş. O sırada, Güneş Ülkesi’nden cesur bir kız çıkmış: Mahru. Küçük ama yürekliymiş. “Ben yardım ederim,” demiş. Elinde sadece altın bir fener, yanında da konuşan minik bir kuş varmış: Yelün. Yelün cıvıldamış: > “Ay’ı yeniden parlatmak için önce Gece Ormanı’na gitmeliyiz!” Yola çıkmışlar. Karanlık ağaçlar, sessiz göller, parlayan böcekler… Mahru hiç korkmamış. Sonunda, ormanın ortasında solgun bir çocuk bulmuşlar — Felix! Felix başını kaldırmış ve yavaşça gülümsemiş: > “Ben… Ay’ım. Ama ışığım kayboldu.” Mahru fenerini kaldırmış. > “O zaman ışığını birlikte bulalım!” Fenerin ışığı Felix’in kalbine dokunmuş, gökyüzü bir anda parlamış. Ay yeniden doğmuş, yıldızlar sevinçle dans etmiş. O günden sonra her gece gökyüzüne bakan herkes, Ay’ın yanında küçük bir ışık görmüş — Mahru’nun feneriymiş o. Çünkü gerçek ışık, kalpten gelen cesarettir.
