Бұл кітапта кішкентай Бауыржанның әжесінен алған тәлім-тәрбиесі туралы әңгімеленеді. Әжесінің дана сөздері мен өмірлік сабақтары арқылы Бауыржан жақсылық пен ізгілік жолын таңдайды. Отбасылық құндылықтар мен үлкенге құрметті насихаттайтын тамаша әңгіме!
ҰЯДА НЕ КӨРСЕҢ... (Бауыржан Момышұлы) Менің әжем өте қатал кісі еді. Бірақ бізге деген мейірімі шексіз болатын. Үйге кірген адамға төрден орын беретін, үлкен-кіші демей, әркімнің әңгімесін соңына дейін тыңдайтын. Бала күнімде мен әжемнің жанынан бір елі шықпайтынмын. Ол кісі маған: — Үлкеннің алдын кесіп өтпе, сөзін бөлме. Кішінің тілін алма, үлкенге қарсы келме. Тәртіп – тәрбиенің анасы, — деп жиі айтатын. Әжем менің әрбір ісімді бақылап отыратын. Бірде далада ойнап жүріп, бір апайды көре тұра, сәлем бермей өте шықтым. Артымнан әжемнің ашулы дауысы естілді: — Әй, балам! Ұлың кімнің ұлы, қызы кімнің қызы екенін білдіріп жүр. Үлкенге сәлем беру — әдептілік! «Сәлем — сөздің анасы» дегенді естіп пе едің? Сол күннен бастап мен үлкендерді көре сала, даусымды шығарып, сәлем беруді әдетке айналдырдым. Тағы бірде бізге көрші ауылдан қонақ келді. Әжем маған қарап: — Бауыржан, бар да қонақтардың атын байла, — деді. Мен: — Қонақтың аты өздері байласын, — дедім де, бұрылып кетіп қалдым. Әжем мені шақырып алып, былай деді: — Балам, қонақ — құт. Қонақты сыйлау — өзіңді сыйлау. «Ат тұяғын тай басар» дейді. Ертең өзің де үлкен азамат боласың. Үлкенге құрмет, кішіге ізет көрсете біл! Сол сәтте қатемді түсіндім. Жүгіріп барып, қонақтардың атын байладым. Әжем маған мейірлене қарап: — Міне, нағыз азамат болғың келсе, тәртіп пен әдептілік жолын ұстан! – деді. Менің бойымдағы тәртіп, ұқыптылық, үлкенге деген құрмет – бәрі де әжемнің берген тәрбиесінің арқасы. Әр сөзі, әр ісі — мен үшін өмірлік сабақ болды.
