Bir sabah Güney bahçede neşeyle oyun oynuyordu. Tam topunu kovalarken karnında hafif bir gıdıklanma hissetti. “Hmm… Bu da ne?” diye düşündü. Gıdıklanma gittikçe arttı, yüzü buruştu. O sırada, çok uzak diyarlardaki Tuvalet Krallığı’nda Bilge Kral, sihirli aynasından tüm çocukları izliyordu. Güney’in zorlandığını gördü ve hemen en cesur Tuvalet Perisi’ni çağırdı. Peri bir anda Güney’in karşısında belirdi. “Merhaba, Güney!” dedi gülümseyerek. “Sanırım tuvaletin geldi. Bu zorlanmayı aşmak için seni büyülü bir maceraya davet ediyorum. Gel, Tuvalet Krallığı’na gidelim!” Güney biraz şaşkın, biraz da meraklıydı. “Gerçekten bir krallık mı var?” diye sordu. Peri başını salladı. “Evet! Oraya gitmek için Gizemli Tuvalet Ormanı’nı geçmeliyiz.” Güney heyecanlandı. “Tamam! Hadi gidelim!” dedi. Gizemli Tuvalet Ormanı Birlikte ormana girdiler. Ağaçların yaprakları renk renk parlıyordu. Ormanda yürürken minik cücelerle tanıştılar. Cüceler şarkılar söylüyor, kahkahalar atıyordu. Birden yoldan küçük kahverengi toplar yürüyerek geçmeye başladı! Güney şaşkınlıkla, “Bunlar da kim?” diye sordu. Cesur Tuvalet Perisi gülerek, “Bunlar yolculuk yapan kakalar!” dedi. Kakalar hep bir ağızdan, “Merhaba, Güney!” diye selam verdiler. “Biz de Tuvalet Krallığı’na gidiyoruz. Biliyor musun, zamanında tuvalete gitmezsek işler çok zorlaşır. Karın ağrısı yapar!” dediler. Güney biraz düşündü. “Demek o yüzden karnım ağrıyor…” diye mırıldandı. Peri başını salladı. “Evet. Üstelik her çocuk zamanında tuvalete gittiğinde burada, ormanda yeni bir ağaç büyür. Orman böyle güzelleşir!” Bilge Baykuş’un Öğüdü Yolculuk ilerledikçe Güney’in karnı daha da ağrımaya başladı. Oyun oynamak bile istemiyordu. Tam o sırada, patikanın sonunda bir ağacın dalında Bilge Baykuş belirdi. “Hoş geldin, Güney!” dedi yumuşak sesiyle. “Tuvaletin gelince bekletme. Hem karnın rahatlar hem de orman ışıl ışıl olur. Sence bu neden önemli?” Güney düşündü. “Sanırım… kendimi iyi hissetmek için?” Baykuş göz kırptı. “Aynen öyle! Cesur bir çocuk her zaman zamanında adım atar.” Bu sözler Güney’i cesaretlendirdi. Artık Tuvalet Krallığı’na ulaşmak için sabırsızlanıyordu. Tuvalet Krallığı Sonunda büyük giriş kapılarına vardılar. Kapılar gökkuşağı renklerindeydi, havada sabun köpükleri uçuşuyordu. Krallığın yolları pırıl pırıl taşlarla döşenmişti. Tuvalet Kralı onları gülümseyerek karşıladı. “Hoş geldin, Güney! Unutma, tuvaletin geldiğinde onu tutma. Sağlığına zarar verir. Zamanında gitmek, kendini rahat hissetmeni sağlar.” Güney biraz çekindi ama cesurca tuvalete girdi. Çıkınca karnı rahatlamış, yüzü gülüyordu. O anda orman parladı, yeni ağaçlar büyüdü ve herkes sevinçle alkışladı. Tuvalet Kralı son bir hatırlatma yaptı: “Ellerini yıkamayı unutma!” Güney sabunla ellerini köpürttü, tertemiz hissetti. Periler dans etti, cüceler şarkılar söyledi. Eve Dönüş Güney eve döndüğünde annesi ve babası onu kucakladı. “Ne kadar neşelisin!” dediler. O günden sonra Güney, ihtiyacının geldiğini hissettiğinde ormanı hatırladı. Hemen tuvalete koştu, ellerini yıkadı. Ne karnı ağrıdı ne de oyunları yarım kaldı. Bazen geceleri rüyasında Peri’nin yıldızlarını ve cücelerin şarkısını görüyordu: “Tuvalete koş, neşeyle dol!” Ve böylece, Güney’in büyülü tuvalet macerası mutlu sonla bitti
